Welkom aan onze eerste warmshower gast

Tijdens ons fietsavontuur hadden we een paar leuke Warmshowers ervaringen. We werden er zo vriendelijk ontvangen en ze waren zo gastvrij. Vorige week konden we voor de eerste keer eindelijk iets terug doen voor een andere fietser.

De eerste kampeerder in onze tuin is Nicolas. Hij fietst in 3 maanden naar de Lofoten in Noorwegen. En het was gezellig. Een absolute aanrader al had ik de dag erna wel heel veel zin om mee te fietsen. Veel succes en geniet van de tocht Nicolas. En morgenavond verwachten we al onze tweede gast.

Joepie, we hebben nu een weehoo!

De fietskar ruilden we in voor een weehoo. Zo kan Warre ook mee trappen maar zit hij nog redelijk comfortabel als hij wat wil rusten of in slaap valt. Want ja, dat laatste gebeurt ook nog wel eens.

En de weehoo is goedgekeurd. Hij werd uitgetest tijdens onze fietsvakantie in de Vesteralen in Noorwegen vorige zomer. Een aanrader zowel de weehoo als de Vesteralen. We proberen hier nog wel eens verslag te geven van die trip.

Throwback big time

We denken nog vaak terug aan onze fantastische reis een paar jaar geleden. Deze week nog eens zo hard toen we "Op Weg" in onze brievenbus zagen zitten. Leuk om het allemaal zo eens opnieuw te beleven. We beseffen nu ook dat we eens dringend tijd moeten maken van dat fotoalbum :-)

Je kan Op Weg bekijken op http://www.groteroutepaden.be/nl/pagina/214/op-weg.html

 We haalden zelfs de cover :-)

 En Tom Waes, onze roadtrip in Noord-Amerika was beter dan de jouwe, daar zijn we van overtuigd!

En Warre, die vond het geweldig om zichzelf in een boekje te zien.

Home sweet home

Ondertussen zijn we al een week terug in ons Belgenlandje en het is nog altijd even wennen. Het was een fantastisch avontuur waarbij we ook vele mensen leerden kennen die onze reis dat tikkeltje extra gaven.

THANK YOU SO MUCH:

Chris en Mary, John, Rocky, Cheryl en Martin om ons even een huiselijk gevoel te geven in jullie huis. We zijn echt verwend geweest!

voor al die speciale plekjes waar we mochten overnachten: kamperen bij de Mormonen, slapen in de kerk in Jeffrey City, logeren in de gevangenis van Ovando, kamperen in de stadsparken van Lander, Bairoil, Boulder,...

John en Katy voor de kaart van de Great Divide Mountainbike Route.

de vele leuke babbels langs de kant van de weg

Anja en Jan voor de gezellige Molse middag

al die mensen die onze drinkbussen bijvulden in de zinderende prairie en voor het eten dat we toegestopt kregen

Lies, Karl, Kobe, Quinn en Cian voor de leuke afsluiter

and last but not least, het thuisfront om zo goed voor ons huisje te zorgen en de nieuwtjes en aanmoedigingen die op ons computertje verschenen.

HUGE RESPECT ook voor alle wandelaars die de CDT wandelen

Thuiskomen na zo'n reis is altijd een beetje raar, maar we kregen wel een ongelooflijk verwelkoming met spandoek, bubbels en lekker eten.

Kortom, wat ons betreft voor herhaling vatbaar ;-)

En Warre? Wel, die wist niet goed meer wat "thuis" was. Hij kwam aangelopen met speelgoed en vroeg of hij er mee mocht spelen, riep vrolijk dat ze hier ook dat boekje hebben dat wij ook hebben en vroeg of we hier vier nachtjes gingen slapen.

It's the end of our trip as we know it ....

but we feel fine.

De week in Guelph is nog een perfecte afsluiter van onze 4 maanden USA en Canada. Een speelgoedparadijs voor Warre (en Hans :-)) met de nodige speelkameraadjes, lekker eten, super gezelschap. We gaan het hier missen.

Om van Jasper naar Calgary te geraken, huren we een auto. En niet zomaar een "prutsautoke" zoals Warre zou zeggen maar wel een pickup want onze fietsen en de fietskar moeten erin passen. Hij valt wel héél groot uit want we krijgen nog een grotere dan we besteld hebben. Het is het toch niet hetzelfde om de Icefield Parkway te doen met die megabak. We zullen meer dan een keer vegetarisch moeten eten om de CO2 uitstoot te compenseren.

In Calgary ruilen we onze pickup dan ook snel in en fietsen we weer naar ons Warmshowersadres. En we worden er ongelooflijk warm ontvangen. We krijgen er lekker eten, ze halen voor ons de kartonnen dozen om onze fietsen in te verpakken,  brengen ons zelfs naar ons hotel voor de laatste avond. En Warre heeft er een nieuwe vriend bij, Max, hun hond. En we voelen er ons helemaal thuis.

Martin, Cheryl, we loved it to stay at your place. Thank you so much for such a hospitality, we really felt at home.

En Warre die krijgt een dagje zoo kado, dat heeft hij wel verdiend na al dat fietsen. En er zijn zelfs dinosaurussen, al maken die soms toch wat te veel lawaai en heeft Warre er wel wat schrik van.

Whooooooooooooooooow

Een kleine 300km scheiden ons nog van Jasper, ons eindpunt. Maar wat een apotheose! De Bow Valley Parkway tot Lake Louise en dan de Icefield Parkway. Stuk voor stuk gaan ze door misschien wel de mooiste berglandschappen. Toegegeven, ik zeg dat van bijna iedere berg, maar toch. Dit komt aardig in de buurt van het paradijs.

Het is wel even puzzelen om voldoende slaapplaatsen op fietsafstand te vinden. Heel wat van de campings in Banff en Jasper National Park sluiten begin september. Waarom is ons een raadsel. Gelukkig zijn er nog net genoeg open. En dankzij onze 2,5 jarige krijgen we in Hilda Creeck een hele hostel voor ons alleen. Blijkbaar zou anders het comfort en de nachtrust van de andere gasten niet gegarandeerd zijn. Rare regel, want snurkers in een slaapzaal zorgen voor heel wat meer wallen onder de ogen ’s morgens. Nu ja, wij zijn blij met het dak boven ons hoofd want de hostel ligt op 2000m en daar sneeuwt het.